این نهالت غرس کن در ارض دل

....این‌نهالت‌غرس‌کن‌ در‌ارض‌ِ دل

پس مقدّس دارش از‌‌اِشراق و ظِل

هم‌ تو‌ حفظ  از‌ مختلف‌ْ بادش نما

هم زِ وَهمِ مُشرک آزادش نما

اصل او ثابت نما در‌ارض‌ِجان

فرع او را بگذران‌ از آسمان

نو بهارى تو زِ نو آور عیان

تا زِحَشرت، بَر جَهَند این مردگان

جوش‌ِ دریاهاى‌ عشق‌، از‌جوش‌ِ تو

هوشِ اَطیارِ بقا ‌از هوشِ تو

بوى پیراهن بِوَز از مصرِ جان

سِدره موسى نما اینجا عیان

اى نگار! از روىِ توآمد بهار

زین بهار ‌آمد حقایقْ بیشمار

هرگُل‌ از‌ وِى‌ دفترى‌ ازحُسن‌ِ دوست

هر دل از وى کوثرى از فضلِ هوست

این‌بهاران را‌خزان ناید زِ پِى

جمله گلها طائف، اندر ‌حولِ وى​....